Σάββατο 4 Αυγούστου 2007

Συνάντηση 5


Τι το 'θελα η έρ'μη το οδοιπορικό;
Διψούσα και πήγα να πάρω νεράκι να ξεδιψάσω!
Δεν έπινα καλύτερα απ' την θάλασσα; Έτσι κι αλλιώς λύσσαξα απ' τη ζήλεια μου!
Είχα αφήσει τα βιβλία να μαυρίσουν στον ήλιο και μαύρισα εγώ απ' το κακό μου, κάτω απ' τα πλατάνια του Χορευτού!
Απίστευτο κι όμως αληθινό!
Τα είχα αφήσει και κοντά στο κύμα, μπας και τα βρέξει λίγο και συνέλθουν απ' τον καύσωνα και τις επιτυχίες τους κι ενώ είχε μπουνάτσα, εγώ άφρισα!
Είναι να σε θέλει η μπάλλα. Άμα δε σε θέλει, άστα να πάνε!
Είδα πολλά βιβλία δίπλα δίπλα και είπα χαρούμενη από μέσα μου, (γιατί ήμουν στην έδρα μου), μετά από τόσες ενημερώσεις, δεν μπορεί, θα έφερε και το δικό μου!
Κοιτάζω από δω, κοιτάζω από κει, κανένα "Γράμμα για τη μάννα με δύο ν" ρε παιδιά; Τίποτα!
Άφαντο!
Α, ρε Μάννα... αυτή η μπάλλα της ζωής! Α, ρε ΜΑΝΝΑ!
Αυτό με το κόκκινο φουστάνι μου τράβηξε αμέσως την προσοχή. Να ήσουν και ροζ ιστορία βρε σκασμένο, ποιος τό 'σκαζε! Είπαμε να φοράς "Ψηλά Τακούνια" και μάλιστα για "Πάντα", αλλά όχι και να μου κορδώνεσαι στο πάνω ράφι του χωριού μου! Έλεος!
Κι όταν το είδα δίπλα απ' την "Ιερή παγίδα", να τα λένε τάτσι, μήτσι, χώτσι, τότε πήρα την εκδίκησή μου! Είπα στην φωτογράφο να τα πιάσει αμέσως επ' αυτοφόρω! Όλα κι όλα!
Και να δεις αυτό με την παγίδα που το είχα αφήσει σπίτι, γιατί είναι βαρύ κι ασήκωτο ρε παιδί μου! Ειδικά κάποιες σελίδες και η περιγραφή του ευνουχισμού του μικρού, πού να τις κουβαλήσω στην θάλασσα; Για μπάνιο πήγαινα και όχι για πνίξιμο!
Και να σου μπροστά μου! Σαν να τ' άκουγα στ' αυτιά μου να μου απαγγέλει την συγκεκριμένη σκηνή! Αν είναι δυνατόν!
Μέχρι και παραισθήσεις είχα!
Τι να σας λέω! Είπα το νερό νεράκι!
Είδα και τ' άλλο, που μετρούσε "Μια ζωή, δυο ζωές", μέτρησα και εγώ λίγο τις δικές μου, (τελικά μία την βρήκα), ζαλίστηκα και έφυγα άρον άρον!
Ταμπλάς μου 'ρθε απ' όλες τις πλευρές!
Τι καύσωνας ήταν αυτός;
Πήραν φωτιά τα μπαντζιάκια μας και τα δάση μας και όλα πήραν!

Όσο για την ΤΕΡΕΖΑ του Φρέντυ, μεγάλη ιστορία! Με πήγε πολύ πίσω... αλλά αυτό θα σας το μαρτυρήσω άλλη φορά!
Και για τα άλλα έσκασα απ' το κακό μου, (τι τίτλοι δυνατοί είναι αυτοί;) αλλά επειδή δεν τα *"ήξερα", λίγο το κακό!
* ήξερα= διάβασα

2 σχόλια:

  1. Αγαπημένη μου,
    Αυτό είναι το πραγματικό σκηνικό του υπάιθριου βιβλιοπωλείου στο Χορευτό; Νόμισα ότι ήταν δική σου φωτογράφιση. Για δευκρίνισέ μου, σε παρακαλώ!
    Φιλιά . Με παρέσυρες στη χαρά του Χορευτού σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι, Ιουστίνη μου! Είναι ένας υπαίθριος πολύ μακρύς πάγκος, γεμάτος βιβλία.
    Αυτό μου έλλειπε να κουβαλάω και πάγκους δικούς μου για να φωτογραφήσω! Θα με πάνε στο Δαφνή!
    Δεν τον φωτογράφησα όλον όμως, γιατί δεν ήθελα να με δουν και νιώσουν εκείνοι άσχημα απέναντί μου.(για την αδιαφορία τους για το δικό μου βιβλίο.)
    Καμάρωσα όμως τόσο πολύ που είχε τις δυο φίλες μου, αγαπημένες, γνωστές και ταλαντούχες συγγραφείς, γι' αυτό και έβγαλα και φωτογραφία!
    Νομίζω πως αυτή είναι η μεγαλύτερη δικαίωση για κάθε συγγραφέα! Να υπάρχει το βιβλίο σε κοινή θέα και όχι στις αποθήκες!
    Φιλάκια, κορίτσι μου!
    Τα τακούνια σου αφού έφτασαν στο Χορευτό, μη φοβάσαι τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή