Στιγμές πουλιών και ανθρώπων

***

Γιώργος Κατσιώτης

28 Απριλίου στις 6:39 π.μ. · 

Ο φίλος μου ο Κότσυφας, στα 10 μέτρα απ' το μπαλκόνι, στις 5:15

***



***

Κατερίνα Σταματίου-Παπ Χρόνια Πολλά, Γιώργο! "Κάτι" σου λέει ο κότσιφάς σου! (Με συγκινεί που με "κρατάς" στους φίλους σου...! Σου εύχομαι από καρδιάς, τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ!)

• Μου αρέσει!
•  · Απάντηση
•  · 5 ημέρες

• 

  Γιώργος Κατσιώτης Κατερίνα αν απευθύνετε σε μένα ο κότσυφας και περιμένει ανταπόκριση, σώθηκε. Εδώ ¨κρατάω" άλλους κι άλλους εσένα δεν θα "κρατήσω" ; Απ' το λίγο που σε γνώρισα, σε θεωρώ αξιολογότατο άτομο. Σ' ευχαριστώ για την ευχή σου κι ανταποδίδω !

  • Μου αρέσει!
  •  · Απάντηση
  •  · 5 ημέρες
• 

  Κατερίνα Σταματίου-Παπ Γιώργος Κατσιώτης ...Μ' έκανες να δακρύσω με λυγμό, κι ακόμα δεν κοιμήθηκα. Σιγή, για τον κότσιφα... Επιβάλλεται. Στιγμές ενώνουν τους ανθρώπους, κι όχι τα χρόνια. Με "θεωρείς". Μακάρι και να είμαι! Σ' ευχαριστώ! Βουνό με βουνό δε σμίγει! Ο κότσιφάς σου λέει: "Σε θέλει ευτυχισμένον!" Ελπίζω να μην είσαι μόνος! Θέλει (ήθελε...) κοτσιφάκια... ΚΑΛΗΜΕΡΑ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ! Ανάσα και πάω για ύπνο! (Καιρό είχα να σας χαρώ, εδώ στο Φεις! Χαλάλι σας!)

  • Μου αρέσει!
  •  · Απάντηση
  •  · 5 ημέρες
• 

  Γιώργος Κατσιώτης Κατερίνα κατάφερες και με συγκίνησες με τα "κοτσυφάκια".... Να 'σαι καλά !

  1

  • Μου αρέσει!
  •  · Απάντηση
  •  · 5 ημέρες
• 

  Κατερίνα Σταματίου-Παπ Γιώργος Κατσιώτης Ε, μα! Κι είχα πετύχει ένα ωραίο βίντεο, μα με μπλόκαραν... Αν καταφέρω, θα στο φέρω εδώ.

  • Μου αρέσει!
  •  · Απάντηση
  •  · 4 ημέρες
• 

  Κατερίνα Σταματίου-Παπ Υγ. Δεν ήξερα πως να το φέρω. Το πήγα στην σελίδα μου. Ελπίζω να φαίνεται!

  • Μου αρέσει!
  •  · Απάντηση
  •  · 4 ημέρες

***

***

Κατερίνα Σταματίου-Παπ

30 Απριλίου στις 10:51 π.μ. · 

Οικογένεια πουλιών. Δώρο σε όσους αγαπάνε τα πουλιά και την οικογένεια και σ' ένα φίλο Γιώργο, που φωτογραφίζει κοτσύφια.

***


***

***
***

Γιώργος Κατσιώτης Καλά, υπέροχο το video ! Σ' ευχαριστώ Κατερίνα για την αφιέρωση.

1

• Μου αρέσει!
•  · Απάντηση
•  · 4 ημέρες

• 

  Κατερίνα Σταματίου-Παπ Σήμερα είδα "έπιασες" χελιδόνι! Καλά πας! Συνέχισε!

  • Μου αρέσει!
  •  · Απάντηση
  •  · 4 ημέρες
  • 
    

***

Ανάσα και στεναγμός μαζί,

Ανάσα και στεναγμός μαζί, είναι αυτό το βιβλίο:

Γιάννης Τσίγκρας - ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Εκδ. ΕΝΔΥΜΙΩΝ

ΑΠΕΡΓΙΑ

Ενώ τα κυκλάμινα στο Πήλιο είναι στο φόρτε τους, το κυκλάμινο Κατερίνα αποφάσισε να σωπάσει και να απεργήσει, ως βουβή διαμαρτυρία για το έγκλημα που γίνεται τον τελευταίο καιρό στο Βόλο με τις κορύνες.


Κάποιοι αποφάσισαν, χωρίς να ενημερώσουν και χωρίς να δώσουν χρόνο στους καταστηματάρχες να ρυθμίσουν τη ζωή τους.
Δεν τους ρώτησε κανείς πως θα ζήσουν.
Δεν τους ρώτησε κανείς αν έχουν παιδιά που σπουδάζουν.
Δεν τους ρώτησε κανείς αν έχουν δάνεια.
Δεν τους ρώτησε κανείς αν ακόμα και πριν τις κορύνες τα έβγαζαν πέρα οικονομικά.


Έτσι απλά, μια ωραία πρωία, λες και είχαν να κάνουν με πρόβατα, έβαλαν φράχτες που μας λένε:
«Απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση!»


Κλαίνε οι καταστηματάρχες που ήδη τους «έφραξαν» τον δρόμο της επιβίωσης. Τρέμουμε οι υπόλοιποι για την μέρα που ξημερώνει, περιμένοντας και ελπίζοντας να μη δούμε μπροστά μας τις κορύνες και τους πελάτες να μας χαιρετάνε βιαστικοί…


Δεν αντέχω άλλο το «ΘΑΝΑΤΟΣ» που αποφάσισαν μια ομάδα εκλεγμένων ανθρώπων. Δέχομαι τους λοιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς. Εκεί έχω να κάνω μ’ ένα Θεό, την επανάσταση της φύσης και την μοίρα μου. Δε μπορώ να κάνω κι αλλιώς. Το «αποφασίζωμεν και διατάσσωμεν» όμως από ανθρώπους, σε μια χώρα δημοκρατική, δε μπορώ να το δεχτώ.


Σιγά τη μεγάλη πόλη και το κυκλοφοριακό της! Λες και ζυγίζεται το να φτάσει κάποιος ένα δεκάλεπτο νωρίτερα σπίτι του, με το να καταστραφούν οικονομικά δεκάδες οικογένειες!
Ήδη κάποιοι κλαίνε. Σύντομα θα είμαστε πιο πολλοί.


Έτσι είναι οι λύσεις προβλημάτων;
Νοιάστηκε κανείς πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Βρήκαν άλλες λύσεις ώστε να μη βρεθούν τόσες οικογένειες στο δρόμο;


Προτείνω να ξηλωθούν όλες οι κορύνες και να βρεθούν άλλες λύσεις για το κυκλοφοριακό του Βόλου.


Ως τότε, μαράθηκα… και σιωπώ.
Δεν αντέχω αυτή την ανασφάλεια που προέκυψε στη ζωή μου, έτσι, ξαφνικά, γιατί κάποιοι έτσι εύκολα αποφάσισαν.

Δια ζώσης...

Στο έκτακτο και γρήγορο ταξίδι μου στην Αθήνα, συνάντησα με μεγάλη μου χαρά και συγκίνηση αυτό το γλυκό κορίτσι! Την Ιουστίνη μας, την ξενητεμένη μας!

Είναι περισσότερο γλυκιά απ' όσο νόμιζα! Είναι περισσότερο καλή και απλή απ' ότι φανταζόμουν! Είναι ένα ξεχωριστό "παιδί" και συνάμα... ΠΟΛΥ ΚΥΡΙΑ!

Τι να μας φτάσει μια ώρα μόνο; Τι να μας φτάσει;

Τα λόγια γι' αλλού ξεκίναγαν κι αλλού έφταναν. Ξεκίναγαν τίτλοι κεφαλαίων και κατέληγαν παράγραφοι, προτάσεις. Απότομες τελείες, κανένα κόμα. Για να προλάβουμε.

Κάτι τέτοιες στιγμές οι λέξεις μπερδεύονται. Εκείνα που "χόρτασαν" πιο πολύ ήταν τα μάτια, οι καρδιές, τα χέρια π' αγκάλιαζαν ξανά και ξανά.

Να είμαστε καλά Ιουστίνη μου και θα ξανασυναντηθούμε στο μέλλον και τότε ο χρόνος θα είναι με το μέρος μας! Να είσαι σίγουρη!

Η Ιουστίνη μου χάρισε και τα βιβλία της και μου έγραψε και αφιέρωση, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Έκανε κάτι άλλο, πρωτόγνωρο για μένα!

Έχω αγοράσει πολλές φορές βιβλία. Μου έχουν χαρίσει πολλοί συγγραφείς βιβλία (κυρίως του Βόλου), αλλά να πάω μαζί με την συγγραφέα σε βιβλιοπωλείο, να αγοράσει ο ίδιος τα βιβλία του, να μου γράψει αφιέρωση και να επιμένει να μου τα χαρίσει, αυτό δεν ξανάγινε! Μόνο μια Ιουστίνη θα μπορούσε να το κάνει αυτό! Της είπα ότι δεν τα είχα βρει όλα σε βιβλιοπωλεία του Βόλου, ότι ήθελα να τα διαβάσω κι ούτε που κατάλαβα πως βρέθηκα με μια τσάντα στο χέρι!

Η αλήθεια είναι ότι τα βιβλία είναι ακριβό σπορ και μακάρι να μπορούσαμε να τ' αγοράζουμε πέντε πέντε, αλλά, δύσκολη εποχή για πρίγκηπες!

Ξεκίνησα να διαβάσω πρώτα το μικρό, μα μόλις είδα φίρμες καταστημάτων και ταξίδια, γέλασα από μέσα μου. "Τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι;" σκέφτηκα.

Όταν όμως το ξεφύλισσα και είδα την Ιουστίνη μας να μου πετάει σκόρπιες συγκινητικές ιστοριούλες, ήρθα στα ίσσια μου!

Μόνο η Ιουστίνη θα μπορούσε να τα συνδυάσει έτσι! Και πολυτέλεια και λογοτεχνία!

Μ' ένα σμπάρο, δυο τριγώνια!

Με ταξίδεψε, γενικώς....

Ποτέ δε ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή!

Κι αν βρεθώ ποτέ σ' αυτά τα μέρη; Κι αν γίνω πλούσια; Κι αν αποκτήσω κι εγώ το κουσούρι της φίρμας; Να μην ξέρω που να πάω;

Α, ρε Ιουστινάκι! Απίθανη είσαι και μια χαρά τα λες! Έτσι κι αλλιώς οι διαννοούμενοι της σημερινής εποχής, μοδάτοι είναι!

Αποσπάσματα απ' αυτό το βιβλίο, εδώ:

http://kyklaminovounou8.blogspot.com/2007/10/blog-post_31.html

Το μπλογκ της Ιουστίνης, εδώ:

http://ioustini.blogspot.com/

Αποδείξεις

Μ' αρέσει πάντα να μιλάω με αποδείξεις, γι' αυτό, τώρα που σκάλιζα κάτι να βρω στα φανερά μου γραπτά, γιατί υπάρχουν και τα άλλα...

σκέφτηκα να βγάλω δυο φωτογραφίες για να τις χαρίσω στον ανώνυμο, που μου έγραψε στο προηγούμενο ποστ.

Φίλε μου, πόσα βιβλία άραγε θα μπορούσαν να βγουν απ' αυτά;

Όπως βλέπεις το μπαουλάκι δεν χωράει άλλα και χρειάζομαι δεύτερο και τρίτο...

και τέταρτο... Ειδικά οι σκόρπιες σελίδες που μπαίνουν σε ντοσιέ, θέλουν ειδικό μπαούλο!

Άστα να πάνε!

Έχω γράψει...

και έχω κλάψει...

που λέει και το τραγούδι!

Ήθελα να σου δείξω την διαφορά του "γράφειν" απ' του "εκδίδειν"!

Τι λες; Υπάρχει;

http://kyklaminovounou5.blogspot.com/

Πως να "κρύψω" τις αλήθειες;

Με αφορμή το ποστ στο κυκλάμινο εν πλω,

http://www.kyklaminovounou.blogspot.com/

έχω μια απορία, κυρίως απ' τους συγγραφείς ή όσους ξέρουν να "γράφουν".
Εσείς που ξέρετε και γράφετε καλά, θα μου πείτε κι εμένα πως μπορεί ένας συγγραφέας να κρύψει αλήθειες μέσα σ' ένα βιβλίο, όταν αυτές βγάζουν μάτι;
Ας μου μάθουν κι εμένα τον τρόπο, γιατί μ' έχουν πνίξει οι αλήθειες και δεν ξέρω πως να τις κρύψω. Το παλεύω ένα χρόνο τώρα, αλλά ντεν! Ξεχνάω τα ψέματα που έχω πει, τα ψευδόνυμα και δε μπορώ να συνεχίσω, να το τελειώσω. Με έχει μπλοκάρει η αλήθεια, πανάθεμά την!
Υπάρχει τρόπος άραγε;
Άραγε θα με βοηθήσει κανείς;
Άραγε θα εκδόσω ποτέ έκτο βιβλίο;
Θα μου μάθει κάποιος να κάνω τις αλήθειες μυθιστόρημα;
Υπάρχει κανείς;
Κανένα βιβλίο;
Βοηθήστε με ρε παιδιά! Έχω πρόβλημα μεγάλο!

http://agriokyklamino.blogspot.com/2007/08/blog-post_9142.html

Το πάρτυ μου!

Αυτό το κορίτσι το γνώρισα μέσα απ' τα μπλογκ!

Είχε μια θέση για μένα στην καρδιά της...

και μου κρατάει και μια καρέκλα για δίπλα της!

Συγκινημένη... για όλα!

http://ioustini.blogspot.com/2007/09/blog-post.html

Πως τα πήγα Μάννα;

Κι' αυτό απ' τα κομμένα χαρτάκια ήταν...

ΜΕΓΑΛΗ Η ΤΙΜΗ!

Μεγάλη η τιμή!

http://many-books.blogspot.com/2007/08/blog-post_24.html

Πάρε ΜΑΝΝΑ!

Έλα Μάννα, έβγα στο σεργιάνι!

Πάρε την δόση σου...

Την δόξα σου...

"Πάρε αυτό που σου δίνουν!", που έλεγε και η Κάλλας!

Το δικαιούσαι!

http://sergiani.blogspot.com/

Επισήμανση

Ευχαριστώ την γλαρένια μου:

http://aspastosblogspotcom.blogspot.com/

που με αφορμή ένα σχόλιό της, μου έδωσε την ευκαιρία να επισημάνω κάτι που είχα παραλείψει.

Αποσπάσματα από όποια βιβλία έχω διαβάσει θα βρείτε στην Βιβλιοπαρουσίαση:

http://kyklaminovounou8.blogspot.com/

(Δεν είμαι πολυδιασμένη, αλλά κάποια στιγμή χάρισα γύρω στα 300 βιβλία σε διάφορες βιβλιοθήκες και κυρίως στην βιβλιοθήκη του χωριού μου. Άλλα τα πήρε η κόρη μου στην Αθήνα και άλλα έχω σπίτι και νέα αγοράζω και πάλι θα ξαναχαρίσω. Μακάρι να είχα δυο ζωές ή και δέκα, για να τα διαβάσω όλα και να τα φωτογραφήσω όλα!)

Συνήθως είναι λόγια που με εκφράζουν ή που τα έχω νιώσει ή που με άγγιξαν ή που μου άρεσαν. (Δείγμα βέβαια, γιατί δεν μπορώ να αντιγράψω και ολόκληρο το βιβλίο, γιατί υπάρχουν βιβλία που τα έχω σημειωμένα ολόκληρα!)

Εγώ σπάνια γράφω κριτική. Νομίζω πως δεν είμαι άξια να πω ούτε την γνώμη μου. Σέβομαι τον κάθε συγγραφέα και το κάθε έργο του!

Στην ΑΝΑΣΑ βάζω φωτογραφίες από βιβλία που είναι δικά μου, διαβασμένα ή όχι ακόμα. (Υπάρχουν και διαβασμένα που δεν τα είχα σημειώσει όμως και τώρα μου είναι δύσκολο να τα ξαναδιαβάσω για να διαλέξω αποσπάσματα, π.χ. Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι. Κάποια εποχή δεν σημείωνα. Μετά τον Αλχημιστή απέκτησα αυτό το κουσούρι!)

Το βιβλίο του Χρήστου Φασούλα δεν το διάβασα ακόμα. (Εξηγώ παρακάτω. Αντέγραψα το σχόλιο που είχα κάνει στο πρώτο ποστ της ΜΟΙΡΑΣ.)

Για να ενημερωθείτε περισσότερο για τα συγκεκριμένα βιβλία, θα επισκεφτείτε τα λιγκ δίπλα, για να πάτε στα μπλογκ και να μάθετε περισσότερα. (Όσων συγγραφέων έχουν).

Επί τη ευκαιρία, το μπλογκ του Χρήστου Φασούλα είναι:

http://fasoulas.blogspot.com/

*****************************
Το σχόλιο:
Το βιβλίο του Χρήστου Φασούλα το έχω τραβήξει άπειρες φωτογραφίες.
Θα πρέπει να ξενυχτήσω βδομάδες ολόκληρες για να τις βάλλω όλες.
Είναι τέτοιος ο τίτλος του που έδενε σε κάθε σημείο θέας ή μη!

Θέλω να τον συγχαρώ τον Χρήστο, για άλλη μια φορά για τον τόσο επιτυχημένο τίτλο και το τόσο ωραίο εξώφυλλο!

Το βιβλίο αν και το πήρα μόλις κυκλοφόρησε, δεν έχω καταφέρει ακόμη να το διαβάσω.

Δεν ξέρω αν με αγχώνει το ότι είναι πολυσέλιδο και το αναβάλλω συνέχεια ή αν θέλω να παρατείνω το μυστήριο και την αγωνία που μπορεί να κρύβει αυτός ο τίτλος.

Αν και το κουβαλάω μαζί μου συνέχεια για μια καλή ευκαιρία διαβάσματος, δεν την βρήκα ακόμα.

Είμαι και ανάποδη στο διάβασμα. Αν αρχίσω ένα βιβλίο θέλω να το τελειώσω γρήγορα, γιατί αν τ' αφήσω στην αρχή ή στη μέση, πάει, το έχασα το παιχνίδι!

Όπως και να έχει Χρήστο, κάποια στιγμή θα το διαβάσω!

Καλή επιτυχία εύχομαι και πάλι, έτσι κι αλλιώς την έχεις εξασφαλισμένη εκ γενετοίς!
Η μοίρα που σε μοίρανε σου έδωσε πολλά ταλέντα! Εννοείται πως ο πιο ευννοημένος στην ΑΝΑΣΑ, απ' τον τίτλο και μόνο, θα είσαι εσύ! Σκέψου να το διαβάσω κιόλας!