Με αφορμή το ποστ στο κυκλάμινο εν πλω,
http://www.kyklaminovounou.blogspot.com/
έχω μια απορία, κυρίως απ' τους συγγραφείς ή όσους ξέρουν να "γράφουν".
Εσείς που ξέρετε και γράφετε καλά, θα μου πείτε κι εμένα πως μπορεί ένας συγγραφέας να κρύψει αλήθειες μέσα σ' ένα βιβλίο, όταν αυτές βγάζουν μάτι;
Ας μου μάθουν κι εμένα τον τρόπο, γιατί μ' έχουν πνίξει οι αλήθειες και δεν ξέρω πως να τις κρύψω. Το παλεύω ένα χρόνο τώρα, αλλά ντεν! Ξεχνάω τα ψέματα που έχω πει, τα ψευδόνυμα και δε μπορώ να συνεχίσω, να το τελειώσω. Με έχει μπλοκάρει η αλήθεια, πανάθεμά την!
Υπάρχει τρόπος άραγε;
Άραγε θα με βοηθήσει κανείς;
Άραγε θα εκδόσω ποτέ έκτο βιβλίο;
Θα μου μάθει κάποιος να κάνω τις αλήθειες μυθιστόρημα;
Υπάρχει κανείς;
Κανένα βιβλίο;
Βοηθήστε με ρε παιδιά! Έχω πρόβλημα μεγάλο!
http://agriokyklamino.blogspot.com/2007/08/blog-post_9142.html
Το σίγουρο είναι ότι θα γράψεις βιβλίο . κοίτα μέσα σου , κοίτα γύρω σου πολλές ιστορίες με αλήθειες, με ψέματα , απίστευτες . το πιο πιθανό είναι να γράψεις κάτι για το οποίο έχουν μιλήσει και άλλοι αλλά σημασία έχει να το παρουσιάσεις με το δικό σου , μοναδικό τρόπο. Να γράφεις για ένα και ο αναγνώστης να σκέφτεται για δέκα, χωρίς να εξηγείς τις λεπτομέρειες , μπορείς να την βάλεις στο παρών , στο μέλλον ,στο παρελθόν ,σε ένα φανταστικό κόσμο , ότι σου βγαίνει . αυτά που θα πεις μπορεί να τα αφηγείται κάποιος , να τα λέει ένα παιδί ,ένας τρελός , ένας συνοδοιπόρος , ένας που το έζησε και κατάλαβε , ένας που το είδε αλλά δεν κατάλαβε αλλά τα αφηγείται και ο αναγνώστης σκέφτεται, κάτι σαν παραβολές. Αλλά το πρόβλημα είναι αντέχεις να πεις αυτές τις αλήθειες ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν σε ρωτήσουν από πού τα ξέρεις αυτά, ποια ήταν η αφορμή? Εκεί χρειάζεται να πεις ένα ψεματάκι , πες ότι τα διάβασες, τα άκουσες , και τελικά τα διατύπωσες.
Δεν έχω και την καλύτερη σχέση με τα βιβλία , ούτε γράφω, ποτέ δεν είχα πάρει πάνω από 12,5 στην έκθεση και πολλές φορές έπεφτα εκτός θέματος αλλά ήθελα να σου πω την γνώμη μου, δεν θεωρώ ότι θα έχεις κανένα πρόβλημα. Περιμένουμε…
ανώνυμέ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήόποιος και να 'σαι,
όποια και να 'σαι,
που λέει και το τραγούδι,
σ' ευχαριστώ από καρδιάς που μου είπες την γνώμη σου!
Να σου εξηγήσω όμως!
Το σίγουρο δεν είναι αν θα γράψω τώρα ή στο μέλλον άλλο βιβλίο, αλλά αν θα εκδόσω άλλο βιβλίο!
Εμένα δεν με ενδειαφέρει να με λένε συγγραφέα με την έννοια του ότι μπορώ να γράψω!
Εμένα μου αρκεί που ξέρω πέντε γράμματα και γράφω τον πόνο μου, όταν το έχω ανάγκη. Τώρα είναι πολύ αργά για να μάθω γραμματική και όμορφες λέξεις!
Μ' ενδειαφέρει να υπάρχουν σε βιβλίο κάποια κομμάτια της ζωής μου που τα θεωρώ σημαντικά.
Τα βιβλία αυτά είναι γραμμένα πριν πολλά πολλά χρόνια, όταν τα ζούσα.
Τώρα τα δακτυλογραφώ, αλλά αυτό που θα ήθελα να δημοσιευτεί από μένα σαν θέμα, είναι ζόρικο.
Ή θα πρέπει να το ξεχάσω ή θα πρέπει να μετακομίσω και να πάω στην Αθήνα, να μη με ξέρει κανένας.
Δυο χρόνια το παιδεύω.
Κόβω και ράβω... αλλά, δεν λέει έτσι!Χάνει πολύ!
Κάτι παρόμοιο έπαθα με το Μάννα. Η πρώτη έκδοση ήταν αυθεντική απ' τα χειρόγραφα και έμεινε στην Ιστορία! Οι άλλες μετά, επειδή οι αλήθειες πόνεσαν κάποιους, το κόψε ράψε το χάλασαν πολύ.
Γι' αυτό λέω!
Δεν είναι θέμα φαντασίας, ούτε μπορείς να αλλάξεις πολλά πολλά πράγματα. Είναι σαν τη γάτα στα κεραμίδια...
Ίσως φταίει και το ότι είμαι συνάμα και κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας και δεν μπορώ να το δουλέψω αλλιώς, (είναι ήδη έτοιμο και δακτυλογραφημένο) γιατί όπως είχε πει και η Αλκυόνη Παπαδάκη για το Μάννα, δεν κατάφερα ακόμα να "βγω" απ' αυτή την ιστορία.
Κι έπειτα άλλο να γράφεις σε πρώτο πρόσωπο τι νιώθεις μια συγκεκριμένη στιγμή και άλλο σαν αφηγητής να λες η Τάδε έννιωσε έτσι!
Δε λέει! Χάνεται το συναίσθημα κι εγώ μόνο μ' αυτό γράφω όταν γράφω κι όχι με γνώσεις και φαντασίες!
Εγώ ανώνυμέ μου, αντέχω να τις πω αυτές τις αλήθειες, τους άλλους σκέφτομαι που θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους και θα ψάχνονται!
Ίσως μαζί τους κι εγώ, αλλά δεν με νοιάζει!
Πάντως παλιότερα που την διηγήθηκα σε μια παρέα συγγραφέων και ποιητών, μου είπανε πως αν κυκλοφορήσει θα γίνει μπεστ σέλλερ, κι ένας μεγάλος και τρανός συγγραφέας που εγώ δεν ήξερα, μου είπε ότι είμαι "περιβόλι!"
κι εγώ τον διόρθωσα "μπακτσές!"
Μετά έμαθα ποιος ήτανε και έτρεχα να κρυφτώ!
Είναι η καλύτερη άγραφη κριτική που πήρα ποτέ μου!
Πάντως, είμαι σε μεγάλο δίλλημα τελευταίως. Βλέπεις δεν μ' αρέσει να νομίζουν κάποιοι ότι "στέρεψα" ενώ δεν είναι καθόλου έτσι!
Θα δω. Η έτσι, ή αυτό όπως είναι, ή τίποτα!Ή μετά θάνατον... όλα, θα τα εκδόσουν τα παιδιά μου!
Το πολύ πολύ ν' αρχίσω να τα δακτυλογραφώ όλα (και τα άλλα) και να τα βάλλω στα μπλογκ, να μην έχω και το άγχος των εκδοτικών οίκων!
Θα δείξει ανώνυμέ μου!
Χαρά μου που μου έδωσες την ευκαιρία να πω τον πόνο μου!
Πάντως, σαν θέμα, δεν το έχω ξαναδεί σε άλλο βιβλίο...
Είμαι σίγουρη όμως ότι θα ενδειαφέρει πάρα πολύ κόσμο!
Φιλάκια ανώνυμέ μου κι ας μη σε ξέρω!
Σ' ευχαριστώ!
Καλημέρα Κατερίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι το ζητούμενο
και στο γράφω εγώ που δεν είμαι
και λογοτέχνης συγγραφέας
Αν είχαν και αυτοί, όλοι τους,
αλήθειες μέσα τους και
βιώματα από αλήθειες θα της
έγραφαν στα σίγουρα.
Το σίγουρο είναι ότι δεν έχουν
και αυτό το γράφω σαν αναγνώστης
και δεν αναφέρωμε σε όλους
αλλά κυρίως στους ψυχρούς
επαγγελματίες
Κατερίνα μου να είσαι πρώτα
καλά εσύ και ύστερα όλα τα άλλα
Εσύ δεν έχεις πρόβλημα
οι άλλοι έχουν
Καλό πρωινό
φιλιά θαλασσινά και αγάπη
Αγαπημένε μου φίλε σαιλόρ, ανασαίνω μόλις σε βλέπω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια σου λέω!
Μια και μεγαλύτερη σε ηλικία απ' τους άλλους μπλόγγερς, νιώθω πως μόνο εσύ με καταλαβαίνεις πολύ πιο πολύ!
Όταν είσαι μεγάλος και έχεις περάσει πολλά, βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, με άλλο μάτι.
Εγώ έχω το πρόβλημα σαιλόρ μου!
Εγώ είμαι εγκλωβισμένη απ' αυτές τις αλήθειες και δεν μπορώ να προχωρήσω συγγραφικά. Οι άλλοι οι πετυχημένοι συγγραφείς ξέρουν πως να γράψουν και πως να κρυφτούν.
Δεν είναι τυχαίο όμως ότι οι περισσότεροι μένουν στην Αθήνα, πολύ μακριά απ' την επαρχία!
Φιλάκια πολλά πολλά! Σ' ευχαριστώ που μου ανεβάζεις το ηθικό! Το ξέρω ότι είναι απ' αγάπη!
Έρχομαι να σε Καλημερίσω από κοντά!
Κατερίνα αγαπημένη
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να ξέρεις ότι
το Ηερολόγιο Γέφυρας είναι
πάντα πολύ φιλόξενο και
έτσι θα παραμείνει για όλους
και κυρίως για σένα που είσαι
μια πραγματική ανάσα ζωής
που όλοι μας την χρειαζόμαστε
Να είσαι καλά στη Ζαγορά
τόσο εσύ όσο και η οικογένεια
Καλό βράδι
φιλιά θαλασσινά
Εγώ πάντα εδώ θα είμαι
στις επάλξεις τις Εμπόλεμης
Ζώνης της ζωής και της καθημερινότητας
Σαιλόρ μου, δεν είμαι στην Ζαγορά, δυστυχώς! Απ' τον Ιούλιο έχω πάει δυο, τέσσερις(;) φορές για ώρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν την χάρηκα όσο περίμενα φέτος την Ζαγορά! Άστραψε και βρόντηξε!
Να είμαστε καλά, του χρόνου, ελπίζω!
Θα έρχομαι σαιλόρ μου! Ξέρω πόσο φιλόξενος είσαι! Αρκεί να μπει σε ένα πρόγραμμα η ζωή μου με σωστά ωράρια στο περίπτερο. Βάλε τέλος Οκτωβρίου.
Φιλιά πολλά, Καλό βράδυ!